Dat je niet in Utrecht hoeft te wonen om een sterk gevoel voor de stad en een zo mogelijk nog intensere band te hebben met de plaatselijke FC, daarvan is Ronald van IJzendoorn het levende bewijs. De 44-jarige supporter van de Domstedelingen woont al tientallen jaren in Lelystad en maakt van elk bezoek aan Stadion Galgenwaard een feestje.
Ronald van IJzendoorn gaat wekelijks Europa in. In Nederland, België en Duitsland rijdt hij als chauffeur naar particulieren die tuinhout hebben besteld. De wagen waarin hij zijn kilometers maakt, is in tegenstelling tot sommige andere trucks die de Europese snelwegen bevolken geen rijdend mini-museum van FC Utrecht. “Ik had weleens een autoshirtje voor mijn raam hangen. Maar ja, hier in Lelystad en ook bij mij op mijn werk is het toch veel Ajax dat de klok slaat. Op een ochtend stapte ik mijn auto in en zag ik dat ze er een papiertje voor hadden gehangen. ‘Ajax’, stond erop. Voetbalhumor, ik kan daar wel om lachen.” Dat minishirtje? Tegenwoordig hangt het in zijn eigen auto.
Zo gewoontjes het voor de in Zeist opgegroeide Van IJzendoorn (44) is om zélf Europa in te gaan, zo uit zijn dak ging hij toen FC Utrecht in 2017 Europees voetbal bereikte. Die legendarische overwinning op AZ in de finale van de play-offs, gespeeld in een snikheet Stadion Galgenwaard: de Flevolandse Utrechter was erbij. “We zijn met z’n allen het veld op gerend. Het mocht niet, maar iedereen deed het. Eén groot feest.”
FAMILIEGEVOEL OP DE BUNNIKSIDE
“Stadion Galgenwaard, we reden er vroeger vaak langs met de auto. Dan keek je en dacht je: wauw, wat mooi”, graaft de FC Utrecht-supporter in zijn geheugen. “Maar op een gegeven moment gingen we verhuizen van Zeist naar Lelystad. Ik denk dat het een jaar of twaalf geleden is geweest, toen mijn broer naar FC Utrecht ging en ik zei: ‘Weet je wat, ik ga een keer met je mee!’ Toen we daar waren kreeg ik meteen de sfeer te pakken. Lekker ouwehoeren, doen en laten wat je wil. Dat is het mooie van de Bunnikside. Iedereen laat elkaar in zijn waarde, perfect. Dus ik was verkocht, direct. Mijn zoon werd lid van de Junior Tigers en met die lidmaatschapskaart konden we dan kaartjes bestellen. Dat hadden we een paar keer gedaan, waarop ik een Clubkaart nam. En op een gegeven moment dacht ik: weet je wat, ik ga over op een Seizoenkaart. Dat heb je er, in financieel opzicht, zo uit als je regelmatig naar de wedstrijden gaat.”
Dit seizoen zat dat er amper in, helaas; wedstrijden bezoeken. FC Utrecht besloot in december de rollen eens om te draaien en op één dag al haar Seizoenkaarthouders te verrassen met een bezoek en een leuke attentie. “Dat er iemand van FC Utrecht met een cadeautje bij mij in Lelystad op de stoep stond, dat is mijn mooiste moment tot nu toe als supporter van de club. Ik vind dat zo bijzonder! Heel stoer. Ikzelf was niet thuis, maar mijn zoon wel. Hij belde me op en zei: ‘Papa, FC Utrecht staat voor de deur!’ ‘Ga je er voetballen?’, vroeg ik gekscherend. ‘Nee’, zei die kleine, ‘ze komen een pakketje brengen!’ Hij mocht het van me openmaken en vertelde wat er in zat; een sjaal, een speldje, een warme worst. Geweldig toch? Dat is nou FC Utrecht, hè. Ik heb dat ook tegen collega’s gezegd: jouw cluppie komt vast en zeker niet bij je langs, maar mijn cluppie zoekt mij wel op hoor! Ik ben trots op mijn club. FC Utrecht zit in mijn hart, in mijn DNA; ook al woon ik al tientallen jaren in Lelystad. Die clubliefde gaat door naar de volgende generatie. Mijn zoon van zestien is al vaak zat mee naar het stadion geweest, die vindt het mooi. Mijn dochter, negen jaar is ze, geniet er ook van. Weet je wat mooi is? Klein als ze is, zet ze soms haar hardste stem op en schreeuwt ze ‘Come on Utrecht!’. Dan krijgt ze high fives van de mensen om haar heen. En als ze dan naar het toilet moet, dan sjouwt ze daar heen. En wat denk je? Iedereen gaat voor haar aan de kant hè. Mensen kijken van wie ze er eentje is, en als ze dan terugkomt, tikken mensen je aan: hé, daar komt je dochter weer aan! Je kent elkaar niet allemaal op de Bunnikside, maar iedereen let op elkaar. Machtig mooi. En aan het einde van de wedstrijd vragen zelfs de stoerste kerels haar: ‘Kom je volgende week weer?’ ‘Ja!’, klinkt het dan natuurlijk. En dan weer die high fives. Het is een soort familiegevoel.”
VERLANGEN NAAR STADION GALGENWAARD
“Een wedstrijddag, in normale tijden? We zoeken elkaar vaak ’s ochtends al op. Gezellig samen wat eten, bakkie koffie drinken”, vertelt Van IJzendoorn vanuit zijn woonkamer, waarin onder meer een uit hout gesneden skyline van FC Utrecht de wanden siert. “En dan samen de auto in. Mijn broer is altijd de bob. In de auto van Lelystad naar Utrecht praten we honderduit over van alles en niets. Meestal zijn we een uur voor de aftrap in het stadion. Dan heb je geen last van wachtrijen. En op de tribune is het altijd gezellig. Je komt bekenden tegen. Maakt met die een praatje, drinkt met die een drankje. Gewoon lachen.”
“Nu we niet naar het stadion kunnen vanwege Corona, maken we thuis een feestje van de wedstrijden. We komen met een aantal vrienden samen en kijken dan naar de wedstrijden van FC Utrecht en Feyenoord; voor die club zijn een aantal van die vrienden. De huiskamer waar we samenkomen, is dan net een kantine. Kratten bier, kippenpoten, gehaktballetjes; allerlei snacks. We maken er echt een feestje van. Maar het is niet wat je wil, hoor. Weet je wat ik wil? Dat als FC Utrecht scoort, je li-ters bier in je nek krijgt op de Bunnikside! Als ik thuiskom, dan kan mijn vrouw aan mijn kleding ruiken of FC Utrecht vaak heeft gescoord die dag, haha!”
De mooiste werkdagen? Als de route zo uitkomt, dat Van IJzendoorn zijn vrachtwagen langs Stadion Galgenwaard mag sturen. Dan is de chauffeur uit Lelystad weer even dat jochie uit Zeist, die vol bewondering naar de voetbaltempel kijkt. En soms, als het schema het toelaat, parkeert hij dan heel even zijn wagen op het Herculesplein. “Even de Fanshop in, even een fotootje maken. Oh, wat hoop ik dat ik er snel weer naartoe kan!”
Het supporterspaspoort van Ronald van IJzendoorn:
| Woonplaats: | Lelystad |
| Seizoenkaart voor: | Bunnikside, vak J |
| Afstand tot Stadion Galgenwaard: | 49,41 kilometer hemelsbreed |
| Favoriete speler 2020/2021: | Mimoun Mahi |
| Favoriete speler aller tijden: | Sébastien Haller |
| Favoriete trainer aller tijden: | Erik ten Hag |
