Geschreven voetbalcultuur is het: een programmaboekje. Voor bijna alle officiële wedstrijden die FC Utrecht speelde, werd zo’n magazine uitgegeven. Vandaag, in aanloop naar Heracles Almelo – FC Utrecht, een blik in Programmablad van 18 december 2005.
‘Een vroege finale.’ Zo noemt de redactie van het Heracles Almelo Programmablad de wedstrijd die de Heraclieden op zondag 18 december 2005 spelen tegen FC Utrecht. Een FC Utrecht dat op dat moment nog in een roes van wedstrijd naar wedstrijd trekt. ‘Onze tegenstander heeft de afgelopen weken een zwarte periode beleefd in de clubhistorie. Op dinsdagmorgen 29 november overleed totaal onverwacht David di Tommaso, centrale verdediger van FC Utrecht’, zo valt in het boekje te lezen. ‘De hele voetbalwereld was aangeslagen en de relativiteit van de sport werd hierbij nog eens benadrukt. We wensen de nabestaanden en iedereen die bij de speler en de club is betrokken, via deze weg nog eens veel steun toe.’
FC Utrecht gaat het duel met de Heraclieden in als middenmoter. Voor de ploeg uit Overijssel geldt dat het in die fase van het seizoen knokt om boven de rode streep te blijven. Alleen Sparta Rotterdam, Willem II en RBC Roosendaal staan onder het Heracles Almelo van Peter Bosz.
Chris Wijnterp wordt in het Programmablad, dat voor 1 euro kan worden gekocht in en rondom het Polman Stadion, uitgebreid aan de tand gevoeld. ‘Ik geef ons een redelijke kans’, zegt de doelman over de pot tegen de FC uit Utrecht. ‘Thuis hoeven we echt van niemand te verliezen en zijn we voor niemand bang.’
De door de redactie tot finale benoemde partij eindigt onbeslist. Marc-Antoine Fortuné opent op aangeven van Sander Keller na een klein half uur de score (0-1) en tien minuten voor tijd is het Sota Hirayama die de eindstand op 1-1 bepaalt. Een vroege finale, zonder winnaar.
