Een wedstrijd met 5-2 winnen van Volendam doet vermoeden dat het een makkelijke middag was. Maar dat was het niet. FC Utrecht speelde redelijk maar had niet de hele wedstrijd de controle zoals gebruikelijk maar door een gunstige 2-0 vlak voor rust en een trefzekere spits Mees, die verantwoordelijk was voor vijf (!) treffers, bleven de punten in Utrecht. Maar het was geen overwinning volgens ‘het boekje van Ruud Heus’. Daarvoor was te weinig controle, werden teveel kansen weggeven en had FC Utrecht scherper moeten zijn in de afronding.

De eerste helft

De wedstrijdbespreking en aanvalsplan waren wederom niet aan dovemansoren gericht. FC Utrecht ging goed uit de startblokken en de wedstrijd had binnen 10 minuten al gespeeld kunnen zijn. Maar 3 zuivere kansen voor FC Utrecht werden gemist. Het bleef 0-0 en Volendam kroop uit zijn schulp. Met goede cross-ballen naar de sterke links- en rechtsbuiten werd de verdediging van FC Utrecht direct in de 1 tegen 1 gedwongen. Maar ‘De mannen van Wes’ (Nathan, Kjeld en Joshua) hielden het dicht achterin. Daarbij moest ook Steyn als keeper letterlijk ‘een helpende hand uitsteken’ en werd het horizontale aluminium een keer getest. Maar in de 25e minuut was Mees trefzeker op een voorzet van Nathan, 1-0. Een een paar minuten voor tijd leek de gelijkmaker in de lucht te hangen maar we hadden geleerd van vorige week…… Sterker nog, in de omschakeling maakte Maxwell een slimme loopactie. Eerst een metertje naar achter om iedere schijn van buitenspel te voorkomen, daarna volle snelheid naar de goal, gevolgd door de perfect voorzet op Mees. Die schatte deze op waarde en tikte hem in blessuretijd binnen. ‘Lekker aan de thee met 2-0 voor’.      

De tweede helft

De opdrachten voor de 2e helft waren duidelijk……maar het pakte anders uit. Volendam ging nog aanvallender spelen waardoor het lastig was de wedstrijd te controleren. Het spel golfde op en neer en tot overmaat van ramp werd een Volendamse voorzet ongelukkig verwerkt. Met de 2-1 als gevolg. Tijd voor Imanuel om het middenveld definitief op slot te gooien (zoals alleen hij dat kan) en Achraf en Maarten de 6e versnelling aan te zetten op het middenveld. Kymani kwam het team versterken en langzamerhand begon de bekende signatuur van FC Utrecht weer terug te komen. Met grote kansen als gevolg. Op een voorzet van Stan kopte Mees de 3-1 binnen. De 4-1 was een snelle aanval vanaf Steyn naar Kjeld waarbij Mees zijn 4e van de middag scoorde. De marge leek weer hersteld. Maar een corner van Volendam werd ongelukkig door een Utrechts been in eigen doel gewerkt. Hierdoor bleef Volendam hoop houden en bleef komen. Utrecht maakte goed gebruik van deze ruimte en bleef via Maxwell en Stan aanvallen en kansen creëren. Ook Erman, Jayden en Thomas kwamen de ploeg versterken. De 5-2 was qua aanval misschien wel de mooiste. Snel combinerend van linksachter naar rechtsvoor bracht Maxwell Mees voor de laatste keer in scoringspositie. De 5-2 stond op het bord. Mees kreeg met 5 doelpunten in 72 minuten een terechte publiekswissel en Gijs kon de Volendamse achterhoede op de proef gaan stellen. De wedstrijd was echter gespeeld en de drie punten bleven in Utrecht.

 ‘We hebben redelijk gespeeld. Starten goed maar schoten de wedstrijd niet in de beginfase op slot. Daarna gaven we de controle, ons herkenbare spel, in te veel fases van de wedstrijd weg. Dat is jammer want dat willen we terugzien. Anderzijds je maakt 5 goede goals en creëert nog veel meer goede kansen. Dan laat je vandaag wel zien over gevarieerd aanvalsspel te beschikken. Dus ik denk dat het voor de toeschouwer echt leuk is om O16 te zien voetballen, er gebeurt veel, veel dynamiek, bij vlagen heel goed en vooral herkenbaar voetbal. Ik kan oprecht zeggen dat ik trots ben op de ontwikkeling van het team", aldus Ruud Heus.

Scoreverloop:

‘ 26      1-0 Mees Rijks
‘ 40+1  2-0 Mees Rijks
‘ 50      2-1 
’ 58      3-1 Mees Rijks
’ 60      4-1 Mees Rijks
‘ 65      5-2
‘ 72      5-2 Mees Rijks

FC Utrecht O16

Steyn Gerritsen (K), Nathan O’Niel (‘56 Ky-mani van Gonter), Wes Bottenburg (C), Joshua Mukeh, Kjeld van den Hoek (’78 Jayden Blackwell), Imanuel Bonsu, Maarten Gravekamp (‘68 Erman Kurt), Achraf Boumenja (’78 Thomas Thiadens), Stan Wassenaar, Mees Rijks (‘74 Gijs Hovius), Maxwell Rodrigues.