Vier spelers legde FC Utrecht onlangs vast. Doelman Filip Bednarek, verdediger Louis Nganioni en de middenvelders Andreas Ludwig en Rico Strieder verbonden zich aan de ploeg uit de Domstad. De hoogste tijd voor een nadere kennismaking. Vandaag doet op FCUtrecht.nl Rico Strieder zijn verhaal.

Met grote ogen kijkt Andreas Ludwig, creatieve middenvelder van FC Utrecht, vanuit de Willem van Hanegemzaal in Stadion Galgenwaard naar de grasmat. Groundsman Johan van Amerongen is op dat moment weer druk doende de grassprieten te behandelen. “Wát een veld. En de trainingsvelden, och, wat zijn die goed. Een genot om op te voetballen”, speelt Ludwig z’n loftrompet. Verderop zit zijn Duitse maatje: Rico Strieder. De van FC Bayern München overgekomen middenvelder spreekt met FC Utrecht TV, dat met hem een ronde maakt door Stadion Galgenwaard.

‘Debuut was één groot plezier’
Nog enthousiast van die rondleiding neemt Strieder aan tafel plaats voor het volgende vraaggesprek. En dan te bedenken dat de 23-jarige middenvelder toch niet het minste gewend is. Hij komt van voetbalreus FC Bayern München, hét voetbalwalhalla van Duitsland en één van de voetbalhotspots van de wereld. “Twaalf jaar heb ik voor FC Bayern gespeeld. De laatste vier seizoenen in het tweede elftal. Afgelopen seizoen maakte ik mijn debuut in het eerste elftal, onder Pep Guardiola. Dat was één groot plezier.”

Leven als een wereldtopper
Strieder trainde in Zuid-Duitsland samen met onder anderen Bastian Schweinsteiger, Thomas Müller en Philipp Lahm. “Het was heel mooi om met dergelijke toppers te trainen. We hebben het dan wel over de beste spelers van de wereld, hè? Voor mijn ontwikkeling was dat het beste dat ik mee kon maken. Ik ging ook eens een week mee met het eerste elftal op trainingskamp. Je brengt dan zeven dagen lang 24 uur per dag met de ploeg door. Ik leerde er dat je, als je de top wilt bereiken, je hele levensstijl er op moet inrichten.”

‘Fijn dat Andreas er is’
“Het is anders. Het is goed voor mij”, zegt Strieder over zijn komst naar FC Utrecht. “Dit is een grote stap voor mij. Alle teams in Nederland willen vooruit voetballen. In de competitie spelen veel jonge, talentvolle voetballers. Ik ben onder de indruk van de Eredivisie én van FC Utrecht. Mijn ploeggenoten integreerden me goed.” En dan, een knikje naar rechts. Daar tikt Ludwig, ogenschijnlijk nietsvermoedend, fanatiek op het schermpje van zijn smartphone. “Hoewel mijn nieuwe teamgenoten het eenvoudig maken om me hier thuis te voelen, is het ook heel fijn dat Andreas er is. We spreken allebei Duits, zijn allebei nieuw in Nederland en trekken nu veel met elkaar op. We maken dezelfde dingen mee; dat schept een band.”

Blij met Utrecht
Ludwig omschreef Utrecht als een soort Venetië, maar dan in Nederland. Strieder heeft de stad inmiddels ook verkend. “Ik ben bij de Dom geweest en heb de grachten verkend. Hartstikke leuk, zo met die restaurantjes en terrasjes erbij. Ik was er op zondag. In Duitsland is alles dan dicht. Hier was het één bruisende boel, dat heeft me verrast. Het bevalt me en ik kan nu al zeggen: in de binnenstad van Utrecht ga ik samen met mijn vriendin echt nog wel de nodige uurtjes doorbrengen.”

Balansspeler
‘Het cement tussen de stenen’, zo omschreef trainer/coach en technisch manager Erik ten Hag middenvelder Strieder. “Ik las het, ja. Grappig vond ik dat”, glimlacht de Duitser. “Ik snap wat de trainer bedoelt. Ik noem mezelf een balansspeler. Ik ben niet iemand die veel scoort en een hoop assists geeft. Ik bewaar de balans. Als we onder druk staan als team, probeer ik de druk van de ketel te halen. Ik ben sterk in de duels en in het winnen van de tweede bal. Mijn taak is het om ervoor te zorgen dat de andere spelers beter uit de verf komen”, aldus waterdrager Strieder. “Ik wil het team helpen. Dáár speel ik voor. Als het team wint en succesvol heeft, ben ik dat ook.”