Afgelopen week kwam FC Utrecht speelster Myrthe Moorrees in actie met het Nederlands Elftal onder 19 jaar voor de tweede kwalificatieronde van het EK. Zij speelde daar maar liefst 3 wedstrijden de volle 90 minuten als centrale verdedigster. Afgelopen vrijdag stond Myrthe alweer in de basis bij FC Utrecht, en zo pakt het jonge talent van 18 jaar mooie ervaringen mee. Hieronder een persoonlijk verslag van Myrthe Moorrees.

‘’Van 2 t/m 9 april stond het -Kwalificatie toernooi gepland, wat in eigen land werd gespeeld. We verzamelden ons op 2 april in het van der Valk hotel in Nootdorp. We waren met een groep van 20 meiden en deze groep werd op 3 april nog terug gebracht naar 18 meiden. Het was dus nog niet zeker of ik erbij zou zitten. Dinsdag 2 april trainden we in de middag en dat stond in het teken op onze eerste wedstrijd tegen Zweden.

Op donderdag 4 april stond de eerste wedstrijd gepland: Zweden – Nederland o19. Ik had de dag ervoor te horen gekregen dat ik basis stond. Hier was ik erg blij mee en ik wilde me dan ook laten zien in de wedstrijd tegen Zweden. We speelden een prima wedstrijd, gaven weinig kansen weg. Tot we in de laatste fase van de 1ste helft een lullig doelpunt tegen kregen. Dit was erg teleurstellend. 2e helft hebben we alles op alles gezet om er nog een verdiend gelijk spel uit te halen. Dit hebben we helaas niet af kunnen dwingen. Erg zonde want we speelden goed en gaven weinig weg. En dat tegen een tegenstander als Zweden, wat vorig jaar Europees kampioen was geworden.

Het gevoel was wel goed, dus dit konden we meenemen naar de 2e wedstrijd op zaterdag 6 april tegen Ierland. Ikzelf en het team ook, hadden nog alle vertrouwen erin dat we het EK  konden halen, maar dan moest er tegen Ierland wel gewonnen worden. Ook deze keer stond ik weer basis.
Bij deze wedstrijd tegen Ierland speelde eerste helft iets minder, waren wat slordiger. Maar gaven toch niks/weinig weg. Op 2 momenten na, waaruit Ierland 2x scoorde. We gingen de rust in met een 2-0 achterstand. Na de rust hadden we onze knop omgezet en hadden we alleen maar op de helft van de tegenstander gespeeld. We kregen veel kansen, maar scoorde niet net zoals tegen Zweden. We gaven weinig tot niks weg, creëerde wel kansen. Maar waren net niet scherp genoeg om deze af te maken.  We komen dan 15 min voor tijd nog wel op een 2-1. Een corner werd genomen, en ik nam hem vol op mijn schoen, goal! Helaas was dit niet genoeg om de wedstrijd te winnen…. Een hele zware teleurstelling in de groep, we waren er kapot van! Het EK hebben we niet meer kunnen bereiken.

De laatste wedstrijd op dinsdag 9 april tegen Italië. We wilde de EK- Kwalificatie goed afsluiten. Dit verdiende we ook. Gelukkig is dit ook gelukt met een terechte 2-0 winst. Ook bij deze wedstrijd stond ik weer in de basis. En heb alle 3 de wedstrijden 90 minuten mogen spelen.

Voor mijzelf heb ik er een goed gevoel aan over gehouden, 3x90 min gespeeld. En naar mijn idee goede wedstrijden gevoetbald. Natuurlijk baal ik er nog steeds hartstikke van dat we het EK niet hebben kunnen bereiken. Ook omdat we goed voetbalde en zeker kans hadden. Maar helaas zat het geluk niet aan onze zijden. Dit was mijn laatste toernooi voor de jeugdelftallen van het Nederlands-elftal. Na 5 mooie en leerzame jaren zit het er helaas op. Nu is er een lange weg te gaan om  het A-team te bereiken. Maar wie weet komt die droom nog uit, ik zal er in ieders geval alle,s aan doen.’’

Bron foto: Goalphoto.nl