Met 4-0 was FC Utrecht vanavond (donderdag) in Woerden te sterk voor Dundee United. In het duel met de Schotse Premiership-equipe was er een basisplaats weggelegd voor Rubio Rubin. FCUtrecht.nl knoopte na afloop van de partij een praatje met hem aan.

Een jaar geleden? Toen was Rubio Rubin, welbeschouwd, toch nog vooral Het Grote Vraagteken uit de VS. Ja, hij was talentvol, zo ging de ronde op de tribunes. Natuurlijk; Amerikaans jeugdinternational ben je niet zomaar. Maar zou-ie het tot het eerste elftal van FC Utrecht schoppen? De vragen van een maand of twaalf geleden zijn inmiddels volmondig door Rubin van antwoorden voorzien die klinken als een klok. Ja, hij speelde in het eerste elftal. En veel ook. Ja, hij maakte, jeugdig als hij was, zijn eerste Eredivisiegoals. En poeh: hij is inmiddels ook nog eens drievoudig Amerikaans international.

‘Elke pass moet hier perfect zijn’
“Ik heb veel geleerd het afgelopen jaar”, blikt Rubin terug op de afgelopen jaargang, waarin hij zich goed wist te manifesteren. “Komend uit de Verenigde Staten was het voor mij in het begin vooral erg wennen. Wennen aan de manier van spelen, hier in Nederland. Want die is heel anders dan in Amerika. Maar ook wennen aan het niveau. Elke pass moet hier crisp zijn, perfect zijn.”

Stabiel
Rubin wist zich de Hollandse School en de daarbij behorende kwaliteitseisen al goed eigen te maken. “Van de trainers heb ik heel veel opgestoken. Natuurlijk had ik goede en minder goede wedstrijden. Dat brengt me niet in de war. Als ik goed speel, ben ik niet met mijn hoofd in de wolken. En als het even niet zo goed gaat, laat ik mijn koppie niet hangen. Ik weet: we moeten winnen, en ik moet scoren. Dat is en blijft altijd het belangrijkste.”

‘I like it’
Een nieuw seizoen betekent het meester worden van een nieuwe speelwijze, in Rubin’s geval. Hij was tegen Dundee United één van de twee FC Utrecht-spitsen. Samen met Nacer Barazite vormde hij de voorste linie. “Het systeem is nieuw voor me, maar I like it. Het is fijn om samen met iemand, bijvoorbeeld goede spelers als Nacer (Barazite, red.) of Sébastien (Haller, red.) in de aanval te staan. Je kunt elkaar dan aanvullen. Vandaag? Een goed resultaat, 4-0. In het begin was het even zoeken, maar daarna hadden we de wedstrijd onder controle. We hebben ze outplayed. Natuurlijk maakten we als team en als individuele spelers fouten, maar dat is inherent aan het leerproces dat we doormaken. Daar worden we uiteindelijk alleen maar beter van.”